בلـــَم گرفتــﮧ…
از همــﮧی بــی تفآوتــی هآ…
از همــﮧی فــَرآموشی هآ…
از همــﮧی بــی اعتمــآدی هآ…
کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت…
“روزگــآر خوב رآ چگونــه مــی گــُذرآنید ؟؟؟
בلـَمـ یـکـ تـَصـادُفـ جـבے مے خواهـב!
پُـر سـر و صــבا،
آمبـولانـس هـآ سـَراسیـمـﮧ شـونـב و
کــار اَز کــار بـــَــگـذَرَב…!
کَم آوَرבه ام …!
خـבایـ ـا اَعـ ـصابٍ مَـטּفاحـ ــشـﮧ نـ ــیستـ ــ
کـﮧ روز وَ شَـ ـب
مورב تَجـ ـاوز قـَ ـرارَش میـבهند...!
آهای روزگار !
برایم مشخـــص کن
اینبــار کــدام سازت را کوک کــرده ایی
تا برایم بزنـــی
می خواهـــم رقصــم را با سازت
هماهنگ کنم … !